шыгыремдыме

шыгыремдыме

1. прич. от шыгыремдаш

2. в знач. сущ. стеснение, притеснение, угнетение; преследование

Эрыкым йӧратыше-влак, шыгыремдымым чытен кертде, вольыкыштым, пого-амалыштым погалтен, эрвеке куснен каеныт. [/i]«Ончыко»[/i] Те, кто любил свободу, не выдержав притеснений, забрав с собой пожитки, скот, переселились на восток.

Пашазе-влак оза-влакын шыгыремдымыштым сайынрак умылен налаш Матвей деч тунемыт. [/i]А. Эрыкан.[/i] Понимать лучше о притеснениях хозяев рабочие учатся у Матвея.

Сравни с:

шыгыремдымаш